Vier tekenen van Pinksteren

28 mei 2023 | Terugblik

De komende weken staan vier tekenen van Pinksteren centraal. Dit aan de hand van een schilderij en een persoonlijk verhaal van gemeenteleden.

In geen van de Bijbelvertalingen komt de duif voor bij het verhaal over de uitstorting van de Heilige Geest. Toch hoort de duif bij Pinksteren omdat de Geest vaak de vorm heeft van een duif, een symbool voor vrede. Toen Johannes Jezus doopte, ging de hemel open en zag hij dat Gods geest naar Hem toe kwam in de vorm van een duif. Wij kijken vandaag naar een afbeelding van de duif en luisteren naar het persoonlijke verhaal van een van onze gemeenteleden.

De tekst over het derde teken van Pinksteren is in de bijbelvertalingen overal weer anders. Vier vertalingen hebben het over het spreken en een vijfde over horen spreken. Het Boek zegt dat allen begonnen te spreken in vreemde talen, woorden die de Heilige Geest hun ingaf. Een andere vertaling heeft het over vreemde klanken, de NBV maakt er vreemde talen van en voegt eraan toe dat het op luide toon is. De NGB vertaling spreekt over vreemde tongen en de bijbel in gewone taal zegt dat iedereen de gelovigen hoorde spreken in zijn eigen taal. Het zijn nuances en de vraag is natuurlijk: wat betekent dit nu precies. Zondag 14 mei stond een schilderij met een afbeelding van vreemde talen centraal en luisteren we naar het erbij behorende persoonlijke verhaal van een van onze gemeenteleden.

Zondag 30 april stond ‘Vuur’ centraal. Waar denk je aan bij vuur? Net als bij wind hangt dat ervan af aan wie je het vraagt. In positieve zin geeft vuur warmte en licht, maar er is ook een gevaarlijke kant. Vuur is verzengend en verwoestend. In het Pinksterverhaal gebruiken de bijbelvertalers veel verschillende termen. ‘Tongen als van vuur’, ‘een soort  vlammen’, ‘iets dat op vuur leek’, kortom het zag er bekend uit, maar het was bepaald niet erg duidelijk. In de kerk hangt aanstaande zondag naast het schilderij van de wind een schilderij van het vuur en we luisteren naar het persoonlijke verhaal van één van onze gemeenteleden.

Zondag 23 april stonden we stil bij ‘Wind’. Waar denk je aan bij wind? Dat hangt ervan af aan wie het je vraagt. Wij horen het van een windliefhebber. De Bijbelvertalingen gebruiken allemaal verschillende termen voor ‘wind’, uiteenlopend van storm, een geweldige of hevige windvlaag tot de meest milde vorm “alsof het hard begon te waaien” (NBV ’21). We waren er niet bij, en net als in onze tijd zal het afhangen van je eigen perceptie hoe je die wind ervaart. Er gebeurde in ieder geval iets waar men van opkeek, het was opvallend, op dat moment niet echt te verwachten.